Özetle, tanı konması için göğüs kemiği arkasında yanma ve ağıza acı, ekşi su gelmesi yakınmalarının bulunması yeterlidir.

Gebelikte gelişen gastroözofageal reflü hastalığının (GÖRH) klinik özellikleri, genel yetişkin popülasyonundakinden farklı değildir. Göğüs kemiği arkasında yanma hakim olan yakınmadır ve gebelik ilerledikçe kötüleşmektedir. Ağıza, boğaza acı, ekşi su gelmesi (regürjitasyon), göğüs kemiği arkasında yanmayla yaklaşık aynı sıklıkta ortaya çıkmaktadır. Yemek borusunda iltihap (özofajit), kanama, ve darlık oluşumu, gebelikteki GÖRH komplikasyonları arasında yer almaktadır.

Gebelikte GÖRH'ün başlangıçtaki tanı ve tedavisi yakınmalara dayalıdır.

Klinik bulguların (semptomların) bu şekilde temel alınması mantıklıdır. Çünkü yemeklerden sonra ya da yatar pozisyonda ortaya çıkan klasik göğüs kemiği arkasında yanma belirtisi, yetişkinlerdeki GÖRH tanısı için %90 düzeyinde bir duyarlık ve özgüllüğe sahiptir.

Baryumlu Röntgen

Baryumlu röntgen çalışmaları gereksizdir ve radyasyon doğacak bebeğe zararları nedeniyle bu çalışmalardan kaçınılmalıdır.

Manometri, pH-metri

Özofageal manometri ve pH çalışmaları gibi tanı yöntemleri gebelikte nadiren gerekir, ancak mutlaka gerekiyorsa güvenle yapılabilirler. Diğer taraftan, gebelikteki normal ve patolojik reflünün tanımıyla ilgili veri bulunmamaktadır.

Endoskopi

Özofagogastroduodenoskopi (endoskopi), ısrarlı veya tipik olmayan reflü bulguları, tedaviye yanıtsız olgular, yutma güçlüğü veya mide barsak sistemi kanaması gibi komplikasyonların değerlendirilmesinde yapılabilir. Endoskopi, kan basıncı ve oksijenlenmenin dikkatlice izlenmesi ve şuur kaybı oluşturmayan sedasyonun ihtiyatlı bir şekilde uygulanmasıyla, anne ve bebeğe zarar vermeden güvenli biçimde yapılabilir. Rahim içindeki bebeğin izlenmesi gebelikte endoskopi güvenliğini artırabilir.

1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 Beğeni 0.00 (0 Oy)